Mateusz Atman
Rocznik 1985. Mieszka w Warszawie, wykłada na Akademii Sztuki w Szczecinie; reżyseruje, projektuje i pisze scenariusze — „człowiek orkiestra”, samouk. Pracował przy kilkudziesięciu tytułach, między innymi przy spektaklu Klątwa (Teatr Powszechny w Warszawie, 2017)— ateistycznym manifeście przeciw pedofilii w Kościele, okrzykniętym „spektaklem dekady”. Miła robótka (Teatr Fredry w Gnieźnie, 2022) łączy erotyzm z naturyzmem; to „pierwszy polski spektakl o porno”, a zarazem pierwszy polski spektakl postpornograficzny, którego przestrzeń sceniczna w formie pluszowego dywanu przedstawia największą w historii polskiego teatru waginę. Jeśli mottem Miłej robótki mogłoby być afirmatywne hasło: „Wolność to golas!”, to w najnowszym spektaklu pt. Chamstwo (Wrocławski Teatr Współczesny, 2023) motto brzmiałoby: „Król jest nagi!” i towarzyszyłby mu śmiech kompromitujący pozorność i potworność władzy. Chamstwo to spektakl o patriarchalnych korzeniach polskiego niewolnictwa, rasizmu i seksizmu, który w formie wariacji łączącej esej teatralny z ludowymi obrzędami bada afektywny, emancypacyjny i terapeutyczny potencjał sztuki. Ten potencjał jest istotny także w Kongresie Futurologicznym (koprodukcja WTW z Teatrem Współczesnym w Szczecinie, 2021), spektaklu-ćwiczeniu z anarchizującej wyobraźni. Atman współpracuje z WTW od premiery NOSEXNOSOLO (2019) — pierwszego polskiego spektaklu o #metoo na podstawie nagradzanego tekstu Agnieszki Jakimiak, z którą tworzy artystyczny kolektyw.