Wrocławski Teatr Współczesny

Pogłosy

Wit Szostak
Pogłosy
Czas trwania 75 min [bez przerwy]
Data prapremiery 6 marca 2020
Scena na Strychu
Miejsca nienumerowane
 

Opis

Spektakl jest próbą odpowiedzi na pytanie, co dzieje się w świadomości człowieka przeżywającego śmierć bliskiej osoby. W efekcie traumatycznego doświadczenia świat jawi mu się jako miejsce ciągle ponawiającego się doznania utraty, braku, odchodzenia, zanikania… Umiera żona, sąsiedzi zostają wygnani, krucha więź z ojcem zamiera, pragnienie posiadania dzieci nie spełnia się. Bohater stara się uporać z faktem śmierci ukochanej, ukoić cierpienie, przezwyciężyć poczucie utraty, ale także chce poznać prawdę o sobie w tym doświadczeniu. Tego ostatniego pragnienia równie mocno pożąda jak i boi się.

Jednak autor Pogłosów nie poprzestaje na próbie stworzenia realistycznego wizerunku cierpiącego człowieka. Buduje opowieść o mechanizmach zachodzących w ludzkiej świadomości postawionej w sytuacji granicznej. Tworzy, tylko z pozoru paradoksalny, wielogłosowy monolog różnych jej aspektów – sprzecznych ze sobą bądź wręcz wykluczających się nawzajem. Bowiem w wielowarstwowej strukturze psychiki człowieka wszystkie treści są równie ważne, wszystkie na równi tworzą sens i formę przeżywanego stanu: myśli, uczucia, pragnienia, fantazje, wspomnienia… I dlatego ocalająca prawda może przyjąć zupełnie nieoczekiwany kształt.

Program spektaklu Pogłosy znajduje się TUTAJ.

Z recenzji:

„Kim jesteśmy bez tych, nadających nam znaczenie? Kim jesteśmy, gdy naszej definicji nie piszą oni, a dotykająca nas choroba samotności? Na te trudne pytania można poszukiwać odpowiedzi w spektaklu Pogłosy" (Jessica Jarikre, Dziennik Teatralny Wrocław).

„Bohaterem jest człowiek, który przeżywa stratę bliskiej osoby. Aktorzy, wychodzący z pleksiglasowych okienek jak pszczoły z ula. Rodzą się a jednocześnie mówią o umieraniu. Nie jesteśmy przygotowani na śmierć  – powiedziała kiedyś Maria Janion. Wypieramy śmierć. Spotkać ją możemy w szpitalu, hospicjum. 

(...) Jak sobie radzić ze stratą bliskiej osoby? Jak rozmawiać? Czy rozmawiać? (...) Co zrobić ze sobą, gdy wspomnienia wyłażą z zakamarków, z każdego przedmiotu, krzesła, sąsiadów, wykonanych telefonów, rosołu? Co pozostaje? Po głosie, który kiedyś słyszeliśmy. Ten spektakl wyrwał mnie z marazmu. Miałam wrażenie, że głosy dochodzące ze sceny, pochodzą z mojej głowy. Od kilku lat nie przeżyłam czegoś tak dojmującego w teatrze" (Inka Ilasz, Ja nauczyciel).

„Melodie i polifonie języka znajdują odzwierciedlenie w choreografii – ośmioosobowy zespół, ubrany w identyczne czerwone kostiumy, tworzy ruchliwy, zbiorowy organizm, rozlewający się w przestrzeni, to znów niknący" (Jolanta Kowalska, miesięcznik Teatr).

„Świetna scenografia - światła doskonale komponują się z całością. Ekran laptopa, skreślone słowa, czerwony tekst tworzą świetny efekt. Rewelacyjna część, w której w mroku rozchodzą się głosy - niczym pogłosy. Razem wybrzmiewają w sposób hipnotyzujący! Czuć jedność aktorów, którzy stworzyli magiczny i intymny klimat". Pogłosy w reż. Marka Fiedora i Tomasza Hynka poleca Agnieszka Kościelniak (ig: więcej.kultury).

Pogłosy to debiut dramaturgiczny prozaika Wita Szostaka – 3. nagroda w III Konkursie Dramaturgicznym STREFY KONTAKTU oraz nagroda w postaci realizacji scenicznej. Tekst dramatu dostępny jest TUTAJ.

Fot. Natalia Kabanow

Realizatorzy

inscenizacja Marek Fiedor / Tomasz Hynek
światło Jan Sławkowski
realizacja światła Daniel Piastowski
realizacja akustyczna Kacper Dubicki/Piotr Postemski
realizacja video Agnieszka Piesiewicz
asystent scenografa Daniel Jaskuła
asystentka reżysera Lina Wosik
inspicjentka Katarzyna Krajewit

Obsada

Wokół spektaklu

„Gramatyka żałoby"
Joanna Kowalska, teatr-pismo.pl
„Słowa są bez poręczy"
Hubert Michalak, portal teatrologia.info
Pogłosy - recenzja spektaklu
Gabriela Biega, dlastudenta.pl
„Pogłosy"
Agnieszka Kościelniak, ig: @więcej.kultury
Wszystko z dymem…
Inka Ilasz, ja-nauczyciel.pl
„Echo Pieśni Żałobnej" (recenzja)
Jessica Jarikre, Dziennik Teatralny Wrocław
„Uwolnić myśli w grze interpretacji. O życiu sztuki i sztuce życia" (recenzja)
Dorota Seńków, Dziennik Teatralny Dolny Śląsk.
 

Dla grup zorganizowanych oferujemy warsztaty wprowadzające do spektaklu (prosimy o kontakt z działem edukacji: k.migdalowska@wteatrw.pl). Więcej informacji znajduje się TUTAJ.

Spektakl brał udział w 26. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jan Karow, Katarzyna Lemańska, Andrzej Lis, Kamila Łapicka, Hubert Michalak, Michał Mizera, Jacek Sieradzki (przewodniczący)

Plakat spektaklu można kupić w kasie biletowej Wrocławskiego Teatru Współczesnego lub zamówić, pisząc na adres: karolina.zuraw@wteatrw.pl [cena 10 zł].

Pogłosy

Galeria zdjęć


Fot. Natalia Kabanow

Zdjęcia z prób


Fot. Filip Wierzbicki

Sesja foto


Filip Wierzbicki

Plakat


Video



Stopka

Zamknij