Paweł Miśkiewicz
Studiował teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Absolwent Wydziału Aktorskiego i Wydziału Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST. W latach 1989-2001 – aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Jako reżyser debiutował w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego spektaklem Śniadanie u Tiffany'ego Trumana Capote'a [1994]. Wyreżyserował tam również m.in. prapremiery polskich sztuk współczesnych ONA Rafała Maciąga i Powrót Jerzego Łukosza. W latach 2001-2004 był dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego we Wrocławiu, gdzie zrealizował między innymi: Przypadek Klary Dei Loher, Wiśniowy sad Antona Czechowa i, ostatnio, Podróż zimową Elfride Jelinek. Był też pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym wrocławskiego festiwalu Eurodrama, poświęconego dramaturgii współczesnej. Ideę tego festiwalu rozwijał później pod nazwą Baz@rt w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. W ramach tych projektów debiutowało całe pokolenie znaczących dziś w polskim teatrze reżyserów, a publiczność miała szansę zapoznać się z dziełami takich mistrzów teatru europejskiego jak Frank Castorf, Luk Perceval czy Christoph Marthaler. W Starym Teatrze powstały też jego kolejne spektakle, między innymi Niewina Dei Loher, Auto da fé Eliasa Canettiego, Przedtem/potem Rolanda Schimmelpfenniga i Mewa Antona Czechowa. Od 2008 do 2012 roku pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Dramatycznego w Warszawie i organizowanego w tym teatrze Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Warszawa Centralna. Tam także zrealizował między innymi Alina na zachód Dirka Dobbrowa, Peer Gynt. Szkice z dramatu Henryka Ibsena i Klub Polski [oba ostatnie na podstawie współtworzonych przez siebie scenariuszy] oraz Kupieckie kontrakty Elfride Jelinek. Najnowsze prace teatralne to Kto wyciągnie kartę wisielca, kto błazna wg Króla Leara Shakespeare’a w Małopolskim Ogrodzie Sztuki w Krakowie [2015] i Podopieczni Elfride Jelinek w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie [2016]. Jest też autorem kilku realizacji w Teatrze Telewizji [m.in. Podróż do wnętrza pokoju Michała Walczaka, Zabawy na podwórku Edny Mazyi, Sen o jesieni Jona Fosse]. W PWST w Krakowie, której jest pedagogiem, zrealizował wiele spektakli dyplomowych, między innymi Rajski Ogródek na podstawie dramatów Tadeusza Różewicza, Trzy siostry Czechowa, Dobrego człowieka z Seczuanu Brechta, Jak się wam podoba i – ostatnio – Jednak Pałtonow wg Czechowa. We Wrocławskim Teatrze Współczesnym wyreżyserował Kosmos Witolda Gombrowicza [1999]. Jest laureatem szeregu nagród, m.in. Nagrody im. Bohdana Korzeniewskiego, Nagrody im. Konrada Swinarskiego, Ludwika, Grand Prix Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy, Nagrody OPTMF Kontrapunkt oraz Paszportu „Polityki”.